دلخوشی به پرواز و هوایی آرام و لبخند بیگانگان و شعار های زیبایی که بر زبان تو جاری است. اما ریشه اش در دل نیست، در باد است...
+ همین عنوان را در کوچه های بغلی ما بخوانید.
+ همین عنوان را در پوستری که چند روز پیش طراحی کردم ببینید.
+ همین عنوان را خواستم دیشب بذارم ولی نشد. معذرت...
فلسفش چیه هنرمندان ما وقتی میرند خارج کروات میذارند و حتا با خانم ها دست میدن و روبوسی میکنند و بعضا لخت میشند و عکس برهنگیشون را منتشر میکنند و اینا! ولی وقتی هنرمندان و شخصیت های اونها وارد ایران میشند حزب اللهی میشند!؟ دیدن این و این تصویر خالی از لطف نیست.
+ از این هم خیلی خوشم اومد. مقایسه جالبیه (:انگشتان ات را به من قرض بده! برای شمردن سال های نبودن ات کم آورده ام… (پست به آینده+کپی=زرشک!)
+ همین عنوان را در کوچه های بغلی ما بخوانید+ جون علی نگید از وسط به دو طرف! صاف و پوس کنده اعتراف کنید که در تسخیر دنیای مجازی قرار گرفتید
قدیمی ها به خورد و خوراکشون خیلی بیشتر از امروزی ها اهمیت میدادند. مثلا به فکر غذای هفت سال آیندشون هستند و بعضی غذاها را هفت سال و بعضا ده سال نگه میدارند تا خوب برسه. ولی آدم های به اصطلاح مدرن ما، از بین سوسیس و کالباس، کالباس رو انتخاب میکنند چون کالباس نیاز به سرخ کردن نداره! البته باید اعتراف کرد که شرابخورها هم شراب هفت ساله دارند