تصویر تو

تصویر تو با مهر و محبت که قرین است
چشمان قشنگت چو ستاره پرنورترین است
تقدیر من و لوح اثرهای تو اینگونه رقم خورد
تاب دل من با رخ مهتاب تو نزدیکترین است
خیری که ز من هیچ ندیدی، به جز های و هیاهو
انگار که قلب منو غصه تو چفت و عجین است
ای کاش که تا ریشه و بنیاد بسوزیم
ای مرگ براین حجم سخنها که سوزندترین است
حجم تپش قلب تو از حد میانگین فزون گشت
ولله که سهم تو از این عالم مکار نه این است
نگذار در اندوه نبود تو بسوزم
شخصیت پر عشق تو بالاتر از این است
این خشکی افکار سرم کور، چرا شعرمن این شد؟
اشعار من این است، چون درد من این است

+ تقدیم به دامن پر مهر مادری که هیچ چیز تقدیمش نشد

سوره مکتوب آیه ۵۷

ای کسانی که دینتان را ارث میبرید! از کفتان خواهد رفت. چرا که باد آورده را باد خواهد برد. دینت را میگویم.

+ آرشیو
+ مکتوب را چقدر میشناسید؟ "حقیقت امر..." را بخوانید (:
+ با امروز دقیقا دو ماه از تولد مکتوب میگذره...

قانون کشف می کنیم حتا!

جدیدا دو قانون کشف کردم که برام خیلی جالب بودن گفتم به شما هم بگم شاید بکارتون بیاد!
یکی اینکه اگر کسی مکانی را برای تجارت کرایه کنه (مثلا زمین و یا مغازه) بعد از زمان خاصی (به گمانم پنج سال) این محل تجاری  به اون مستاجر تعلق میگیره. هر جور فکر کردم دیدم قانون خیلی خوبیه. به هر حال بعد از 5 سال تجارت در یک مکان خاص، اون مکان رونق زیادی میگیره و بعد از 5 سال صاحب اصلی بیشتر از ارزش واقعی مکان تجاری پول به دستش میرسه. یه قانون دیگری هم هست که ظاهرا تو همین چند سال اخیر تصویب شده که درمان همه تصادفی ها در تمام بیمارستانهای کشور رایگانه. مثلا اگر یک نفر تصادف کرد با سرعت ببرینش بیمارستان و هیچ نگران هزینه درمانش نباشید حتا پرونده اش را پرستاران تکمیل میکنند.

+ دیشب یخ زدیم از سرما درجه هوا شده بود دو!!

۲ - ۳

خیلی مسخره است. قرار بود بازی حداکثر ۲ - ۲ بشه. نمیدونم چرا دنیزلی اینکار را کرد. _• این برد پیروزی اصلن قبول نیست. به نامردی برد!
_• دیگه انگیزه ای برای ادامه زندگی ندارم

فرهنگ پدرسوختگی

ــ ببین عزیزم! تو زندگیت یا باید خرخون باشی یا خر پول. و گرنه باید مثل خر کار کنی
+ خو فرقشون چیه؟ در هر سه حالت خریت محضه
ــ خب به هر حال خریت بهتر از اینه که گوسفند باشی
+ 

نتیجه گیری اخلاقی: آدم سگ بشه! ولی بددهن نشه!

حاج آقا

+ علی با یک دوست فوق العاده مایه دارش سوار اتوبوس میشه! سپس در ایستگاه بعد یک روحانی سوار میشه.
من: سلام
حاج آقا: علیک سلام
من: بفرمایید بشینید...
حاج آقا: ممنون راحت باش (بعد از یه خورده تعارف میشینه)
دوستم یک نگاه عاقل اندر سفیه به من میندازه و با نیشخند موزیانه ای بدون هیچ مقدمه از من میپرسه: هدف بعضی ها که میرند حوزه و آخوند میشند چیه؟
من: ها؟
حاج آقا: اگر ما نریم حوزه و آخوند نشیم جوونها کی رو مسخره کنند و به کی فحش بدن؟
من:

۳۳ سال جنگ تحمیلی کی پایان می یابد؟

   ایالات متحده از دو حکومت حمایت شدید میکرد و با تمام توان برای پایداری آنها انرژی صرف کرد؛ یکی ایران در دوره پهلوی و دیگری اسرائیل. حالا شد اسرائیل و سعودیه. و فردا میشود فلان و فلان. چه اهمیتی دارد؟ حرف من چیز دیگری است. من این وبلاگ را زدم تا روزنوشت های خودم را در آن مکتوب کنم و در معرض دیدگاه شما قرار دهم. روز نوشت های من دغدغه های و اندیشه های من هستند نه کس دیگر! این روزنوشته ها شاید مورد پسند بعضی ها نباشد. و شاید توقعت از قلم من چیز دیگری باشد. مثلا شاید توقع داشته باشی درباره گرانی ها و وضعیت اقتصادی حرفی بزنم که البته من در آن هیچ تخصصی ندارم. ولی من عوام جهان سومی ترجیح میدهم با همین تحلیل های خودم اتفاقات پیرامون خود را تفسیر و توجیه کنم. مثلا بخشی از وضعیت اقتصادی کشور را نامربوط به تحریم ها نمیدانم. البته یقین بدانید پیش نهادها و پس نهادهای شما در روند نوشتاری من بی تاثیر نخواهد بود. به این میگویند یک مقدمه بی در و پیکر!
از شما دعوت میکنم که ادامه مطلب را بخوانید (:

دیدی بعضیا...

تا حالا به این فکر کردی که ممکنه خدا هم پشت سر ما آدما حرف بزنه؟ در آیه ای خدا یک نگاه عاقل اندر سفیه به بعضی ما آدما میکنه بعد روبه پیامبر میگه: دیدی بعضیا خداشون هوای نفسشونه!؟ (فرقان/آیه ۴۳)

یحتمل پیامبر هم گفته ایییش :دی

+ خدا هم گاهی برای تربیت ما آدما با کنایه حرف میزنه. میخواد بهمون بگه نذار شکمت و شهوتت مسیر زندگیت رو تعیین کنند. بهش میگی چرا فلان گناه رو میکنی؟ میگه به تو چه دلم میخواد! غلط کرد دلت که فقط اینجور کثافت کاری ها رو میخواد. برو عقربه دلت رو درست.

خــدایــا بهش بگو ):

این روزا همش میترسم آخرش خدا هم بیاد صاف بزنه پس کلم و بهم بگه؛ بچه چقد بی جنبه ای تو! شوخی کردم بات ...

.

.

.

.

اونوخت من اینجوری میشم:

علی، آشنای کوچک در مقابل باشو غريبه بزرگ

داشتن کار خوب؛ رحمتی است. همکارانت همفکر و هم عقیده ات باشند هم دیگر محشر است. ولی خدا نکند کوچکترینشان باشی. نمیدانم چگونه شد که قرار شد همه را به ناهار دعوت کنم. از آنجایی که دفتر هفته نامه نزدیک لشکر آباد است به فلافل فروشی لشکر آباد که بهترین فلافل های اهواز در آنجا هستند میروم. میروم و یکبار دیگر میبینم باشو غریبه بزرگ را که کارش از فروش سیگار گذشته و جگر فروشی راه انداخته. همچنان که او را میبینم به حال هفته نامه خودمان میخندم که این باشو همشهری ماست و او را ندیدیم ولی کامران از تهران او را دید و نشان دیگران داد. حقیقتا بعضی انسان ها چقدر نازنین اند.

+ ما خوزستانی ها علاقه خاصی به فلافل داریم؛ ارزون هم که هست یقینا بهترین گزینه برای جیب کم و بیش خالی من بود:دی

www.najafzadeh.ir/weblog/archives/post_143.php

دارد بساط شور حسین برچیده میشود...

اصولا فکر کردن کار دشواری است، برای فکر کردن باید مواد اولیه درست دقیق و کامل داشته باشیم. روش درست فکر کردن را هم باید به خوبی بلد باشیم. تا شاید تفکر به نتیجه درستی منجر شود. و البته چه بسا فرد برخلاف تفکر و بر اساس احساسات خود عمل کند. ولی در مقابل دوست داشتن ساده است. لازم است دروازه دل خود را به مهر دیگری باز کنید. اگر شایسته دوست داشتن بود حتما عاشقش خواهید شد.
ولی بعضی اشخاص شایسته دوست داشتن نیستند. بعضیها هم لیاقت دوست داشتن را ندارند. باید از آنها بیزار شد. و در مقابل بعضی ها را باید دوست داشت تا بتوانیم کامل تر شویم. مثلا مادر و یا همسر (دوسدختر که نداریم!)

مهم است بدانیم که یکی از مهمترین وصیت پیامبر به امت خود، دوستداشتن اهل البیت است.

«قل لا اسئلکم علیه اجرا الا المودة فی القربی»

تو فقط آن ها را دوست داشته باش تا جاذبه هدایت تو را احاطه کند و هر کجا و سر هر سفره ای نشسته باشی به سمت مرام اهل البیت کشیده شوی.

اعتراضات مدرن!

فی السابق این را نوشته بودیم: بنیادگرایی
اکنون شد این؛

دیگر قلم نمی تواند گره ای از گره های بشر باز کند.
برای من یک لیتر بنزین و یک کبریت بیاورید.
تا با کلاشینکف به میان مردم نروم!
و گر نه تصاویر برهنه خود را در اینترنت منتشر میکنم!؟

+ گفتنش شرم آور است. چقدر بی نجابتی میخواهد برهنگی نمیدانم! احساس من این است که روزی دلش تنگ خواهد شد برای آن نگاه پاکی که به او داشتیم و او را هنرمند میدانستیم. یقین دارم روزی از اینکه خود را همطراز فاحشه های غربی کرده پشیمان میشود. ما او را بالاتر از این حرف ها میدانستیم. گلشیفته در این عملیات انتحاری... حیف شد/.

عنوان هم نداریم حتی!

   یک ایرادی گرفتیم از فیلم فرهادی؟ یک حسنش را هم بگویم بد نیست؛ تمام شخصیت های فیلم جدایی ها واقعی و رفتار تمامی آن ها کاملا طبیعی و قابل لمس بود. این را گفتم که بگویم دقت کردید که تمام شخصیت های سریال شیدایی خل و چل بودند؟ نه به قرعان جدی میگم! به عبارتی طرز صحبت کردن و رفتار همه آنها (از کوچیکشون تا پیرمردشون!) غیر طبیعی و شبیه دیوانه ها بود!
   این سیروس مقدم هم با آن طرز فیلم ساختنش یعنی در مغزمان با میخ حک کرد که خشت اول چون نهد معمار کج/تا خود ثریا می رود دیوار کج (یعنی خود خودش ها)! ولی نمیدانم فیلمبردار این فیلم به روح اعتقاد دارد یا نه!

جشن های فارغ التحصیلی یا همان خلاص!

جالبه که دانشجویان ما بعد از گرفتن مدرکشون جشنی برگزار میکنند با عنوان جشن فارغ التحصیلی! یا به عبارتی جشن رهایی از یادگیری =آخیش خلاص شدیم از تحصیل اوفففف

+ میگم این بیچاره فردوسی یه چیزی گفته که "چنین گفت پیغمبر راست گوی/زگهواره تا گور دانش بجوی" با من و تو بوده ها. حرف بدی هم نزده بخدا! حدیث پیامبر هم هست. به نظرم خیلی درست هم گفته! ولله!! کلا اصطلاح فارغ التحصیلی چیز کاملا غلطیه که از فرهنگ دانشگاهی ما باید به کل حذف بشه.
+ البته این جشن ها در فرهنگ ما نبوده، این جزو همون روشنفکری های کاملا وارداتیه. از دل اروپا به جهان صادر شده. من موندم چرا هر تیپ و یا فرهنگی که در اونجا هست در ایران مد میشه ولی فرهنگ ها و تیپ های اینجا مد نمیشه!