شاید بدترین کاری که شور، نشاط و تحرک یک جوان را می‌گیرد رها کردن او در برزخ بلاتکلیفی باشد. وضعی که توقف، یأس، سرخوردگی 4هزار جوان مستعد و توانمند این کشور را به همراه داشته است.

سکوت عجیب وزارت نفت و عدم اعلام پذیرفته‌شدگان آزمون اردیبهشت 92 نه‌تنها لطمات جبران‌ناپذیری را برای این جوانان به همراه دارد، بلکه متأسفانه بار منفی بی‌اعتمادی و ناامیدی، نسبت به دستگاه‌های مسئول را به‌وجود خواهد آورد.

ماجرا از این قرار است که آزمون استخدامی شرکت ملی نفت ایران طی روزهای پنج‌شنبه و جمعه اردیبهشت 92 و با حضور 129هزار داوطلب در چندین حوزه امتحانی در سراسر کشور برگزار و پس از طی مراحل مختلف همچون مصاحبه طب صنعتی و گزینش‌های علمی و اعتقادی در نهایت 2676نفر نیروی متخصص در شرکت های زیر مجموعه شرکت‌ ملی نفت انتخاب شدند که از این تعداد 667 نفر سهمیه فرزندان معظم شهدا (25درصد از کل سهمیه) و 134نفر فارغ‌التحصیلان بورسیه دانشگاه صنعت نفت می‌باشند و نهایتاً 1841 نفر از برگزیدگان آزمون انتخاب خواهند شد.

نتایج اولیه آزمون در تیرماه 92 اعلام شد و مصاحبه‌های فنی و تخصصی نیز در مهر و آبان همان سال صورت گرفت. در روز مصاحبه اعلام شد که نتایج در 25 آذرماه اعلام می‌شود. در اواخر آذرماه در سامانه آزمون شرکت اعلام شد که نتایج آزمون در اواسط دی ماه اعلام می‌شود. ولی مجدداً تاریخ مذکور به اواسط بهمن ماه تغییر یافت و اکنون پس از گذشت بیش از یک‌سال هنوز نتایج نهایی اعلام نشده است.

در این میان بسیاری از داوطلبان به امید موقعیت شغلی در نفت وارد پروسه ازدواج و تشکیل خانواده شدند و وضعیت آن‌ها در این میان هم دستخوش انتظاری شده که از اواخر سال91 با آن مواجه هستند و بعضاً نتایج بسیار تلخی را هم رقم زده است. که جدایی یک زوج جوان، به خاطر تأخیر در اعلام نتایج تنها یک نمونه از این دست نتایج است.

در اینجا سؤالاتی که باید از دولت و وزارت نفت پرسید این است که این وضعیت بلاتکلیفی بناست تا کی ادامه یابد؟ آیا این موضوع تا به این اندازه دشوار و لاینحل است که پس از یک‌سال دولت حاضر به پاسخگویی نیست؟ و سؤال آخر اینکه چه کسی حاضر به جبران خسارت‌های مادی و معنوی وارده بر این 4هزار جوان و خانواده ایشان است؟