عصر برهنگی زنان

در زمانه‌ای به سر می‌بریم که باید برای چشم‌چرانی سر به زیر بود. چرا که بانوان ایرانی از آرایش نیم تنه بالایی عبور کردند و به نمایش نیم تنه پایینی روی آوردند. دیگر بانوان ایرانی دانسته یا نادانسته برای جذابیت خود نه از رنگ و مدل لباس، بلکه بیشتر از مو و بدن خود مایه می‌گذارند. و این آغاز عریان‌گری است.
 این شلوارهایی که جدیدا بانوان به پوشیدنش خیلی علاقه‌مند شده‌اند (که البته بیشتر به رنگ زدن ساق برهنه‌ی پا شبیه است) و این مانتوهای متداول امروزی (که بیشتر به انداختن چند قطعه پارچه رو تن برهنه خانم‌ها شبیه است) نگاه‌های حرام را زیاد می‌کند، فساد و عشق‌های خیابانی را گسترش میدهد، زنای ذهنی را افزایش می‌دهد، شهوت را به کف خیابان‌ها میکشاند، تمایلات سیری ناپذیر را بیشتر میکند، روابط نامشروع را دو چندان میکند، سن ازدواج متعاقبا خیلی بالا خواهد رفت، طلاق چندین برابر خواهد شد، خیانت و بی‌وفایی عادی می‌گردد و... کمی جدی‌تر فکر کنیم.

بمب اتم هم حق مسلم ماست

شخصا معتقدم داشتن بمب اتم برای کشور ما نه تنها حرام نیست بلکه مکروه هم نیست. و حتی در این دنیای پر از زورگویی و فشار به گونه‌ای مستحب موکد هم هست چون یک قدرت بازدارنده خوبیه. ولی چکنیم که تابع حرف آقا هستیم.

+ ده تا صلوات بفرستید. خدا رو شکر به خیر گذشت...
(:

سرمان را در برف فرو بردیم یا برف را فرو بردند در مغز ما؟

آمریکائی‌ها از فردای تماس تلفنی:
رایس: اوباما نگفت ایران حق غنی سازی دارد
کری: لغو تحریم‌ها را بررسی هم نمی‌کنیم
اوباما: هنوز گزینه نظامی علیه ایران روی میز است
سفیر آمریکا: آمریکا و اسرائیل درباره ایران هم نظرند
و اما مهمترین تیتر امروز رسانه‌های اصلاح طلب: راه اندازی خط پروازی ایران-آمریکا
+ (برگرفته از الف با دخل و تصرف)

+ آرامش لازم برای آپ کردن و نظر دادن رو نداشتم و ندارم. لذا از همه معذرت خواهی می‌کنم. این ناآرام بودن با شنیدن خبر بستری شدن داداش یکی از عزیزترین و قدیمی‌ترین دوستان وبلاگی من یعنی آخرین اثر دوچندان شده. لطفا دعا، تروخدا دعا، جان من دریغ نکنید...):

از شر سیاست رانده‌شده به فوتبال پناه میآورم

این روزها وقتی سایت‌های خبری را نگاه میکنم؛ روزنامه‌ها را میبینم؛ وقتی چشمم به اون همه روزنامه‌های اصلاح طلب میخوره که بخاطر یک دیدار بین اوباما و روحانی این همه تضرع و ذلت از خودشون نشون میدن رو میبینم، برای اینکه روحیه بگیریم و غرورم لکه‌دار نشه به این صفحه از خبرگزاری فارس پناه می‌برم و از دیدن صدر جدول جون میگیرم.

+ ممنونم فولاد عزیز و جوون و حرفه‌ای ما...

خداوندا به لبخند پر از مهر تو محتاجم

یکم مهر؛ آغاز رسمی سال تحصیلی 92-93. و خانواده ما امروز مفتخر است که یک دانش آموز دیگری به جامعه معرفی کند. دانش آموزی که در بدبینانه‌ترین حالت معدلش از 19.99 صدم کمتر نمی‌شود (انشالله). شاید این دانش آموز ما که امروز صبح با آن همه شور و نشاط راهی مدرسه شد روزی باورش نشود که ما چقدر بیش از او هیجان‌زده و دلمشغولی داریم. از اینکه این کوچک‌ترین عضو خانواده را راهی دبستان کردیم. شاید خواهر کوچکم اکنون نداند که باورمان نمی‌آید که باید یک قدم از ما دور شود.

آغاز نخستین سال تحصیلی این دردانه خانه ما یک حسن دیگری برای من هم داشت. امروز باعث شد پس از سه سال برای نخستین بار دلتنگ مدرسه شوم. دلتنگ که چه عرض کنم. بلکه در حسرت گذشته و دوران طلایی دانش آموزی که چه ساده از دستش دادم.