یک شبی مجنون نمازش را شکست         بی وضو در کوچه لیلا نشست

عشق آن شب مست مستش کرده بود     فارق از جام الستش کرده بود

گفت یارب از چه خوارم کرده ای                بر صلیب عشق دارم کرده ای

خسته ام زین عشق دلخونم نکن            من که مجنونم، تو مجنونم نکن

مرد این بازیــــچه دیگر نیـــــستم               این تو و لیلای تو، من نیستم

گفت ای دیــــوانه لیــــــلایت منم               در رگت پنهان و پیدایت منم