地狱

بعد از مرگ انسان ها به دو دسته تقسیم می شوند:

    1.  یا همیشه در جهنم اند ماندگار می شوند
    2.  یا اینکه مدتی معین رو در جهنم میگذرونند

دسته سومی هم وجود نداره!

-----------------------------------------------------------------------

در اتوبان آیت الله بهبهانی بودم یهو صدای تیر اندازی شنیدم. نگاه کردم به پشت سرم دیدم دو تا ماشین در حال رانندگی دارند به هم تیر میزنند. یک پژو پارس شخصی و یک تویوتا دوکابینه (پیکاپ) پلیس بود، شیشه های همدیگه رو اوردند پایین! صدای خورد شدن شیشه ها بدجور منو ترسوند! این پلیسه کلاشینکف داشت و اون یکی رو ندیدم! خلاصه دیدم اگر همینجور به مسیرشون ادامه بدند حتما تو تیررسشون قرار میگیرم. اولین بار بود که مرگ رو جلو چشمام می دیدم. هیچ راه فراری نداشتم! البته یه کوچه بود سمت پاداد ولی بازم فایده ای نداشت. خلاصه تو فکر خوندن اشهد بودم که خلاصه هر دو ماشین کوتاه اومدند. نمیدونم کسی بلایی سرش اومد یا نه ولی پژو که شیشه هاش همه خورد شده بود با سرعت فرار کرد که البته بازم نزدیک بود منو زیر کنه که شانس اوردم. پلیسه هم عصبی ایستاد و شروع کرد با بیسیم حرف زدن. یعنی واقعا اگر یکیشون از خر شیطون پیاده نمی شد و همینطور در حال تیراندازی به مسیرشون ادامه میدادند من در اوج جوانی شهید ناکام میشدم! نمیدونم اون پژو سارق بود، تروریست بود. هر چی بود! ولی چیز مسخره ای که در پر ترددترین اتوبان های اهواز به همدیگه شیک بکنند! خوب بود اون ساعت خیلی خلوت بود والا بعید نبود یک فاجعه ای رخ بده. خلاصه به خیر گذشت و جان سالم به در بردم. امضا: علی _ 8 شهریور 1390

_{+ واقعا علتش چیه که در کشورمون جان انسان ها آنچنان که شاید و باید با ارزش نیست؟!}