ابراهیم حاتمی کیا + فیلم

نمیدونم تا حالا برنامه پارک ملت را دیده اید یا نه. یک برنامه فوق العاده جالب که هر شب در شبکه یک اجرا میشود. دو شب پیش مهمان ویژه آنها ابراهیم حاتمی کیا کارگردان بزرگ کشورمون بود. همونطور که قابل حدس بود بحث خیلی داغ بین مجری و مهمان صورت گرفت. خلاصه حرف های آقای حاتمی کیا این بود که من علاقه ی ویژه به ساخت فبلم های دفاع مقدس دارم. و بلکه نسبت به ساخت این فیلم ها احساس تکلیف میکنم. ولی طرز تفکر منِ کارگردان، با فردی که باید امکانات ساخت همچین فیلم هایی را میدهد (امکاناتی از قبیل تانک، تفنگ و...) یکسان نیست. مسئولینی که این ابزار را دارند میخواهند طبق خواسته آنها فیلم بسازم. و به همین خاطر مدتی از فیلم های دفاع مقدس فاصله گرفته ام. البته ایشان تاکید ویژه ای داشتند که ما برای دفاع مقدس هیچ کاری نکردیم. حرف های نزده_ی بسیاری وجود دارد که بایستی درباره آنها فیلم ساخت. حالا کار نداریم که مجری اصرار داشت آقای حاتمی کیا تغییر کرده است.
واقعیت مطلب هم همین است. حرف های نگفته بسیاری درباره این 8 سال جنگ وجود دارد که باید زده شود. تجربه هم ثابت کرده که مردم استقبال میکنند. مثلا یک نمونه همین 3 فیلم اخراجیها که در جمع 17 میلیارد تومان فروش داشت. یا کتاب بسیار خواندنی "دا" که تا انجا که من دیدم به چاپ 150 هم رسیده است. (این کتاب در مهر ماه سال 87 برای اولین بار منتشر شد)
پی نوشت: آقای حاتمی کیای عزیز! حالا اینقده ناز میکنی که چی؟ خب معلومه ساختن فیلم های جنگی دردسر داره. نگا کن! هی فیلم نساختی! هی نساختی! هی نساختی تا کار به اینجا کشیده شد:

با وجود اینکه این 8 سال جنگ در مقابل همه ایران بود و اون ها به هیچکدوم از مردم ایران رحم نمیکردند ولی دیدیم که عموما یک عده خاصی با گرایش های خاصی داوطلبانه به جبهه رفته اند. راستی وقعا چرا کمتر روشنفکری در جبهه ها حضور داشته و افکار ناسیونالیستی (ملی گرایی) نتونست آن ها را به جبهه ها بیاره؟