برای منی که فیلم ها را تفننی دنبال کرده و می کنم ترین ها هستند که مرا به سینما کشیده و میکشند؛
بهترین فیلم: «جدایی نادر از سیمین»، «به رنگ ارغوان» و...
پرفروشترین فیلم: «مارمولک»، «اخراجیها»، «ورود آقایان ممنوع» و...
پرخرجترین فیلم: «دوئل» و «ملک سلیمان» و...
متفاوتترین فیلم حاتمی کیا «دعوت»
   که اکثرا شایسته ترینشان نبودند ولی به قطع و یقین سیاسی ترین فیلم: «قلاده های طلا» شایسته بود. فیلمی سراسر نکات سیاسی که می ارزد بارها و بارها تماشایش کرد. چرا که در زمینه سیاسی بسیار آموزنده است. البته اگر کسی اعصاب سیاسی ضعیفی دارد (حالا از هر جبهه و هر رنگی فرقی ندارد) این فیلم را نبیند چون سراسر فیلم حقیقت های تلخی است که آدم را شوکه و بهت زده میکند. محوریت اصلی داستان فیلم ضدجاسوسی است که در نوع خود در ایران بی نظیر است. دیدن این فیلم را به افرادی که به این دست فیلم ها علاقه دارند توصیه میکنم و به کسانی که به این دست فیلم ها علاقه ندارند هم توصیه میکنم!