مدتی با دوستانم بحثی داشتم راجع به عدم رعایت حقوق کپی رایت نرم افزارها توسط ما ایرانیان که مدعی اسلام هم هستیم. در این موضوع جدی بحث می‌کردم و میگفتم برای مثال ما سالانه هزاران دلار از مایکروسافت دزدی می‌کنیم چون از محصولاتش رایگان استفاده می‌کنیم. راه حلی که پیشنهاد دادم این بود که باید استفاده کردن از نرم افزارهای رایگان را ترویج کنیم. تصمیم گرفتم از خودم شروع کنم و در قدم اول ویندوزم را پاک کنم و سیستم عامل حرفه‌ای لینوکس (که رایگان هستش) را نصب کنم. توزیع SUSE را پسندیدم. وارد سایت رسمیش شدم. برای دانلود رایگان باید عضو می‌شدم. برای انتخاب ملیت هر چی گشتم نام ایران نبود. گفتم شاید این هم یک اقدام تلافی جویانه است اعتنا نکردم و کشور همسایه افغانستان را انتخاب کردم. همچنان با همان روحیه یک انسان فرهیخته و متمدن داشتم مراحلش را یکی پس از دیگری فتح میکردم تا اینکه با این توافق‌نامه که همه ملزم به پذیرشش بودند مواجه شدم! طبق این توافق‌نامه باید متعهد بشم ملیت، مقیم و یا تابع کشورهای کوبا، سوریه، ایران، کره شمالی و سودان نیستم. چون ممکنه ازش برای مصارف تروریستی سلاح‌های شیمیایی، هسته‌ای و یا موشک استفاده کنم. هیچی دیگه برگشتم ویندوز 7 نسخه نهاییش را رایت کردم و با آرامش روان نصب کردم.

+ فکر می‌کردم چون از حقوق اونها دارم دفاع می‌کنم خیلی با فرهنگم در حالی که گاهی با فرهنگ شدن مترادفه با هالو شدن.