رکود

 اصلن چیز جدیدی نیست. خیلی وقته که بهش عادت کردم. یجواری میشه گفت که ۶ ساله دارم در چنین دورانی به سر میبرم. به قول خوارج: Stagnation

+

کتاب به شرط چاقو

 مهمترین پارامتر در اینکه باعث بشه کتابی منو جذب خودش کنه و بخرمش مقدمه یا همون پیشگفتار کتابه. اصلن در خود فروشگاه، مقدمه کتاب را میخونم اگر خوشم اومد کتاب را میخرم و گرنه اگر بهترین نویسنده جهان هم نوشته باشتش و پرفروش ترین کتاب تاریخ هم باشه نگاهش نمیکنم. مگر اینکه مجبور باشم بخونمش مثل کتاب درسی. چون اصولا هنر، طرز تفکر و هدف نویسنده در همون مقدمه خودش را نشون میده. که معمولا بعد از نوشتن کتاب مینویسنش.

+ البته بهترین کتابهایی که تا حالا خوندم و شدیدا دوسشون دارم مقدمه یا همون پیشگفتار ندارند

معجزه

اینقد منتظر معجزه نباش/همه فعل و انفعالاتی که در اطرافت میبینی معجزه هستند/ولی اینقدر به دیدنشون عادت کردیم/که خیال برمون داشته باید همین باشه/و غیر از این نمیتونه باشه/یعنی تا بوده همین بوده!/نه عزیز من/ اینطور نیست/.

+ خدا را با خودمون مقایسه میکنیم، فکر میکنیم برای خدا شکافتن رود نیل از افتادن یک برگه درخت سخت تره!
+ عجب حوصله ای دارد خدا! چه نفهمم من!

توهم

همگی ما در توهم عمیقی به سر میبریم.
هممون...
از دم!

+ اینو یه معتاد بهم گفت...

به روز میشوم پس هستم

آدم حسابی های خوارج، جدیدن در یک نظرسنجی خیلی خارجی به این رسیدند که سخت ترین کار بعد از حفر معدن، وبلاگنویسی بدون نظراته....!.

+ دلمان کامنت میخواهد، اما حس دوراندیشیمان میگوید: بیخود! بچسب به درسات. همینکه میذارم وبلاگتو بروز کنی باید خدا رو شکر کنی ):
+ یه چیز تو مایه های اینه که داری با دیوار حرف میزنی |:

28 + 1 + 71

بیست سال مثل برق و باد گذشت و رسما وارد دهه سوم شدم

+ میلاد با سعادت مکتوب به همگی شما مبارک :دی
+ خعلی خوشحالم، بر خلاف دیشب :)
+ تو بهترین هدیه تولد بیست سالگیم را به من دادی اگر ایرادهام را (تا اینجای کاری که با هم بودیمو) بم بگی؛ نظرات فعاله ;)

مکتوب؛ بنیانگذار مکتب "مکتوبیسم" است

۱.   در دنیای واقعی خواندن را به نوشتن ترجیح میدم طوری که خیلی کم میشه قلم و کاغذی به دست بگیرم و مطلبی را بنویسم، ولی در دنیای مجازی ترجیح میدهم بنویسم تا اینکه بخوانم. و این بی ربط نیست به اینکه اسم وبلاگم را مکتوب گذاشتم.

۲.   دلم خیلی تنگ شده. دلم برا خیلی ها تنگ شده، خصوصا اونهای که یار غار من بودند. دوستانی که در تلو تلو های اول همراهیم کردند. حالا شاید از بین اون بیست یا سی نفر اول، یکی دو نفر باقی مونده باشند. راستشو بخوای به نظرم کسی نمیتونه جای اون اصحاب اولین را بگیره. خیلی دلم براشون تنگ شده، همشون. خیلی دلم گرفته (-_-)

مکتوب رکورد می شکند :دی

بسم الرحمن/با عرض سلام خدمت امام و شهیدان و با عرض سلام خدمت شما دوستداران مکتوب با افتخار اعلام میدارم که در روز نورانی ٢٥ فروردین سال "تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی" مکتوب رکورد تازه ای را در عرصه مجازی به ثبت رساند، ٥٥ بازدید کننده و ٢١٠ بازدید فقط در یک روز افتخار دیگری که در پرونده درخشان مکتوب به ثبت رسید اینم سند

COMMENTS

مدیریت وبلاگی (اونم وبلاگی مثل وبلاگ مکتوب) بدون حضور نظرات بچه ها کار خیلی دشواریه ولی به امید خدا و دعای خیر شما و عنایت های بی شائبه معصومین علیهم السلام از پسش برمیام!

+ تا مدتی باید بی کامنت بمونم تنهام نذاریدها ):

باخت دادیم

کسی نیست بگتم پسرک نفهم تو که از طرب و رقص و ترانه قد یک بزغاله حالیت نیست غلط میکنی شرط ببندی گوگوش مرد ِ! (مرد=مذکر)

+ مفتی مفتی دو سیلی آبدار دعوتیم!
+ شرط بندی حرامه ها ولی نفهمیدم چطور از زبونم در رفت!

ترین ها

برای منی که فیلم ها را تفننی دنبال کرده و می کنم ترین ها هستند که مرا به سینما کشیده و میکشند؛
بهترین فیلم: «جدایی نادر از سیمین»، «به رنگ ارغوان» و...
پرفروشترین فیلم: «مارمولک»، «اخراجیها»، «ورود آقایان ممنوع» و...
پرخرجترین فیلم: «دوئل» و «ملک سلیمان» و...
متفاوتترین فیلم حاتمی کیا «دعوت»
   که اکثرا شایسته ترینشان نبودند ولی به قطع و یقین سیاسی ترین فیلم: «قلاده های طلا» شایسته بود. فیلمی سراسر نکات سیاسی که می ارزد بارها و بارها تماشایش کرد. چرا که در زمینه سیاسی بسیار آموزنده است. البته اگر کسی اعصاب سیاسی ضعیفی دارد (حالا از هر جبهه و هر رنگی فرقی ندارد) این فیلم را نبیند چون سراسر فیلم حقیقت های تلخی است که آدم را شوکه و بهت زده میکند. محوریت اصلی داستان فیلم ضدجاسوسی است که در نوع خود در ایران بی نظیر است. دیدن این فیلم را به افرادی که به این دست فیلم ها علاقه دارند توصیه میکنم و به کسانی که به این دست فیلم ها علاقه ندارند هم توصیه میکنم!

85

همه چیز از یک پیکان سفید شروع شد ...

و در نهایت به یک پراید سیاه منتهی شد!

بازی

حاضرم تماشاچی باشم تا یک سیاهی لشکر!

+ گفتم که نگی نگفتی...

من بيدارم؟

همه برایم دست تکان دادند... اما کم بودند دستانی که تکانم دادند...

+ كپى
+ مخاطب خيلى خاص: تولدت خعلى مبارك (: