با دقت بند بند این جملات رو بخون و سعی کن تصورشون کنی
یه دختر...
میون مردم عرب [که می‌گند برای زن ارزشی قائل نیستند]
تو اوج جوونی یعنی ۲۸ سالگی... ولی هنوز مجرد
تمام مردم شهر میشناسنش و بش احترام میذارند
بدون اینکه مسئولیت رسمی داشته باشه بینشون مانند یک رهبرِ
در عین اینکه یک دخترِ لطیفیه؛ ولی ازش حساب می‌برند
به اندازه‌ای که وقتی می‌خواد بره مسافرت به دیدن برادر...
یک ایل و طایفه‌ای همراهیش می‌کنند
و وقتی وارد یک شهری مثل قم میشه
جمعیت زیادی به استقبالش میاند
حرفاش واسه مردم سنده، حجته...
همه دوسش دارند و همه ازش به خوبی یاد می‌کنند
و خیلی چیزای دیگه...
در کل تاریخ کجا همچین دختر میشناسی به جز حضرت معصومه!؟ راستی ما تو خونه‌ی خودمون، چقد ازمون حساب می‌برند!؟ چقدر پاک و معصوم موندیم که همه دوستمون داشته باشند؟
+ امروز بر همه دخترها خصوصا خواهر خودم مبارک (: